Истифодаи дурусти занҷирҳои паймон чист?

1. Пеш аз истифодаи занҷири паймон, лутфан дастури маҳсулотро бодиққат хонед ва мувофиқи дастурҳо истифода баред;

2. Вақте ки ду занҷири паймон истифода мешаванд, онҳо бояд ҷуфт истифода шаванд;

3. Дар ҷараёни кор шиддати занҷири паймон бояд мувофиқ бошад ва занҷири паймон набояд аз сарбории муқарраршуда баландтар кор кунад;

4. Занҷири паймон набояд дар кор печида ё печида шавад;

5. Занҷири паймон бояд сари вақт бартараф карда шавад, вақте ки вай ҳангоми кор бо харошидан ва фарсудашавии ғайримуқаррарӣ дучор мешавад;

6. Муҳити корӣ дорои моддаҳои кимиёвӣ ё занҷири хеле паймоне, ки дар шароити зангзании шадид истифода мешавад, лутфан бо кормандон тамос гиред;

7. Таъмири занҷири паймон бояд таҳти роҳбарии кормандон анҷом дода шавад;

8. Занҷири паймон аз ҳалқаи ҳамвор (ҳалқаи мудаввар) ва пайванди амудӣ иборат буда, ҳаҷм ва навъи пайванди ҳамвор бо ҳалқаи даврии занҷири маъданӣ мувофиқ аст, ду тарафи ҳалқаи амудӣ ҳамвор ва берунӣ андозаи паҳнои хурдтар аз пайванди даври истихроҷи аст. Занҷири паймон дорои иқтидори баланди бардошт, иҷрои қавӣ, устувории хуби таъсир, умри дарози хастагӣ ва ғайра мебошад.